881 776 552 (całodobowo: wezwania do chorych, sprawy pogrzebowe)

Pastorał
Oznacza władzę pasterską. Jest to duża laska, zakrzywiona u góry, nawiązująca do kija pasterskiego (stąd nazwa), który ma symbolizować papieża czuwającego nad owczarnią. Pastorałem podpiera się, idąc w procesji do i od ołtarza, udzielając błogosławieństwa po zakończeniu liturgii (trzyma go wówczas w lewej ręce, podczas gdy prawą czyni znak krzyża), słuchając Ewangelii w czasie mszy oraz wygłaszając kazanie. Jan Paweł II używa nowoczesnego pastorału ze srebra, który nie jest zakrzywiony u góry, lecz ma formę krzyża.

Paliusz
Podczas celebrowania mszy Papież nosi paliusz, czyli nakładany na ramiona i piersi wąski biały pas. Wykonują go siostry z rzymskiego klasztoru pod wezwaniem św. Agnieszki z wełny owiec – poświęconych przez Papieża w dniu imienin tej świętej. Na pas ten naszytych jest sześć czarnych Krzyżyków.

Ornat
Jest to wierzchnia szata liturgiczna, powstała w pierwszych wiekach chrześcijaństwa z płaszcza rzymskiego. Ornaty wykonywane są z kosztownych tkanin i bogato haftowane. Wkłada się je przez głowę (mają u góry wycięty otwór). Dawniej miały kształt dzwonu i sięgały aż do stóp. Mniej więcej od XVI wieku ustaliła się forma zbliżona do wydłużonego prostokąta o zaokrąglonych krótkich bokach. Od początku XIII wieku używa się ornatów w różnych kolorach, w zależności od okresu liturgicznego.

Stuła
Element stroju liturgicznego w kształcie wstęgi czy szarfy, którą papież zakłada na szyję Papież używał wielu stuł różnego koloru. Niektóre z nich – na ogół bogato ozdabiane – były wykonywane na konkretne uroczystości z udziałem Jana Pawła II.

Alba (komża)
Podobnie jak stuły, również alby używają wszyscy duchowni od zwykłego księdza do papieża. Jest to spodnia szata liturgiczna z białego (stąd nazwa) materiału, z reguły podwiązywana paskiem. W zależności od kroju uzupełniana humerałem (rodzaj chusty okrywającej szyję i ramiona).

Infuła
Papież (podobnie jak biskupi i kardynałowie, a także inni mający ten przywilej duchowni) nosi ją na głowie podczas liturgii, ale tylko w niektórych momentach, np. podchodząc i odchodząc od ołtarza czy udzielając błogosławieństwa. Infuła jest koloru białego i składa się z dwóch złączonych ze sobą sztywnych tarcz, przedniej i tylnej (tzw. cornua, czyli rogów) oraz dwóch zwisających z tyłu wstęg.

Tiara
Było to uroczyste nakrycie głowy papieża. W VIII i IX wieku, miała ona formę wysokiej, białej czapki zwieńczonej krzyżem, ze zwisającymi z tyłu dwiema wstęgami. Tiarę nakładano papieżowi na głowę podczas uroczystej celebry. Przestała być używana od 1963 r., odkąd Paweł VI złożył ją symbolicznie na ołtarzu, a następnie sprzedał a uzyskane pieniądze przeznaczył na biednych.

Piuska
Jest to mała, okrągła czapeczka, nakładana na środek głowy przez papieża, kardynała lub biskupa. Papież nosi białą piuskę, kardynałowie – czerwoną, a biskupi – fioletową. Przywilej noszenia piuski mają także niektóre stare zakony, np. benedyktyni i cystersi. Czasem doprowadza to do zabawnych nieporozumień. Na przykład w 1979 r., wierni oczekujący Jana Pawła II na Skałce w Krakowie (zwłaszcza ci, co stali dalej), zaczęli przedwcześnie wiwatować na cześć Papieża, bo wzięli zań ubranego na biało i noszącego białą piuskę opata cystersów.

Pektorał
Ozdobny krzyż ze szlachetnego metalu (najczęściej ze złota), czasami zawierający relikwie. Pektorał przypinany jest do piersi, otoczony łańcuszkiem zawieszonym na szyi. Od XII wieku noszą go opaci, biskupi, kardynałowie i papieże.

Pierścień
Jest to insygnium każdego biskupa, również Papieża. Oznacza więź biskupa z kierowanym przez niego Kościołem. Na pierścieniu jest wygrawerowany herb papieża. Po śmierci każdego Ojca Świętego jest stapiany i odlewany na nowo, z wygrawerowanym herbem nowego następcy św. Piotra. To insygnium trzeba odróżnić od tzw. pierścienia rybaka, czyli pieczęci sygnetowej papieży – z wyobrażeniem św. Piotra, zarzucającego sieć z łodzi – wprowadzonej w drugiej połowie XIII wieku. Pierwotnie służyła do sygnowania osobistej korespondencji, obecnie używana jest do oznaczania niektórych dokumentów papieskich.

Sutanna
Najzwyklejszy strój każdego duchownego, również papieża. Sutanna to długa do kostek suknia z długimi rękawami, wzorowana na antycznej szacie spodniej (tunica), która przetrwała wszystkie zmiany mody. Najbardziej popularne są sutanny czarne, natomiast Papież nosi sutannę koloru białego. Gdy chodzi o innych dostojników kościelnych, to – teoretycznie – biskup powinien chodzić w sutannie fioletowej, a kardynał w czerwonej. Najczęściej jednak dostojnicy ci noszą czarne sutanny, ale z fioletowymi guzikami i z takimże pasem.

Kolory
Na przykład biały obowiązuje w okresie Bożego Narodzenia i Wielkanocy, innych świąt Chrystusa, świąt Matki Bożej i świąt ku czci świętych-niemęczenników; czerwony – w Niedzielę Palmową, Wielki Piątek, święta Krzyża Świętego, Zielone Świątki oraz podczas obchodów ku czci apostołów i męczenników, zielony – w okresie zwykłym; fioletowy – w okresie Adwentu i Wielkiego Postu.