Jorge Mario Bergoglio urodził się w Buenos Aires 17 grudnia 1936 roku, syn Włochów Mario (kolejarza) i Reginy Bergoglio. W wieku 21 lat (w 1957 roku) zdecydował się wstąpić na drogę kapłaństwa. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Jezuitów w Villa Devoto.
W 1958 roku rozpoczął nowicjat w Compañía de Jesús, przeniósł się do Santago de Chile, gdzie rozpoczął studia humanistyczne, w 1964 roku powrócił do Buenos Aires, aby kontynuować studia z literatury i psychologii w kolegium El Salvador. Studiował teologię 1967-1970 na wydziale teologii kolegium San José, w San Miguel de Tucumán (północ Argentyny).
Wyświęcony na kapłana 13 grudnia 1969 roku. W tym samym roku udał się do Hiszpanii, aby tam studiować na Universidad Alcalá de Henares w Madrycie.
W 1972 roku powrócił do Argentyny po pobycie w Hiszpanii, aby rozpocząć działalność jako nauczyciel w nowicjacie w Villa Barilari na północy kraju.
Od 1973 do 1979 roku był prowincjałem Jezuitów w Argentynie, w czasie dyktatury cywilno-militarnej. W latach 1980 i 1986 był profesorem wydziału teologii San Miguel i rektorem kolegium wydziału filozofii i teologii. W 1986 roku powrócił do Europy do Niemiec, aby ukończyć pracę doktorską, ale został przeniesiony do miasta Cordoba jako kierownik duchowy i spowiednik Towarzystwa Jezusowego.
Bardzo aktywny jako kapłan i profesor teologii, został wyświecony na biskupa w Auca 20 maja 1992 roku, aby działać jako jeden z czterech biskupów pomocniczych w Buenos Aires
Kiedy pogorszyło się zdrowie jego poprzednika ks. abp. Antonio Quarracino, biskupa archidiecezji Buenos Aires – 3 czerwca 1997 roku ks. bp Bergoglio został mianowany biskupem koadiutorem, natomiast 28 lutego 1998 roku został ks. abp. Buenos Aires.
21 lutego 2001 roku Papież Jan Paweł II obdarzył go godnością kardynalską. Jednocześnie został prymasem Argentyny, czyli najwyższym zwierzchnikiem Kościoła Katolickiego w tym kraju.
Wchodził w skład Komisji ds. Ameryki Łacińskiej, Kongregacji ds. Duchowieństwa, Papieskiej Rady ds. Rodziny, Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Zwyczajnej Rady Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów, Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny.
Jego najbardziej znane publikacje to “Medytacje religijne” “Meditaciones para religiosos” (1982), „Refleksje na temat życia apostolskiego” “Reflexiones sobre la vida apostólica” (1986), „Refleksje nadziei” “Reflexiones de esperanza” (1992.
Jednym z problemów, z którymi zmierzył się kardynał był projekt rządu Argentyny odnośnie prawa do związków partnerskich osób tej samej płci. W dniu 9 lipca 2010 roku, dzień przed zatwierdzeniem tej ustawy, napisał artykuł nazywając tę ustawę “wojną Boga”, bo dopuszczała ona, zawarcie „małżeństwa” i adopcje dzieci przez homoseksualistów.
W marcu 2013 roku ks. kard. Jorge Bergoglio był jednym z dwóch kardynałów Argentyńczyków, którzy uczestniczyli w konklawe, aby wybrać następcę Papieża Benedykta XVI. Wybrany Papieżem 13 marca 2013 roku po pięciu głosowaniach w konklawe. Przyjął imię Franciszek.